کتاب حاضر تحت عنوان تمرین‌های آمادگی برای گیتاریست کلاسیک، تالیف گوهر واردانیان، برای آن دسته از گیتاریست‌هایی نوشته شده است که به دنبال تمرین‌هایی فشرده برای آمادگی هستند؛ تمرین‌های روزانه‌ای که خیلی پیچیده و زیاد نباشند. این تمرین‌ها می‌توانند متناسب با نیازهای فردی برحسب زمانی که برای آمادگی دست در نظر گرفته شده و نیز سطح عمومی توانایی نوازنده مورد استفاده قرار گیرند. نوازندگان تازه کار می‌توانند این تمرین‌ها را در سرعت‌های کم، به راحتی انجام دهند اما با افزایش سرعت یا به طور مثال باره‌گیری هنگام نواختن گام‌ها و اسلرها شاهد تمرین‌های چالش برانگیزی خواهید بود.

به استثنای یک اتود که به عنوان پایه‌ای برای تمرین‌های متنوع آرپژ و ترمولو مورد استفاده قرار گرفته است، سایر تمرین‌ها شامل گام‌ها یا الگوهای ساده‌ای است که روی سیم‌ها و پوزیسیون‌های مختلف دسته گیتار تکرار می‌شوند. این رویه هنرجو را از یادگیری هرگونه رپرتوار اضافی برای آمادگی دست‌ها بی‌نیاز کرده و ذهن هنرجو را برای یادگیری قطعاتی که واقعا خواهان نواختشان هستند آزاد می‌گذارد. کتاب تمرین‌های آمادگی برای گیتاریست کلاسیک به چهاربخش تقسیم شده است:
۱. آرپژ
۲. گام
۳. ترمولو
۴. اسلر
هربخش شامل پاراگرافی کوتاه در توضیح آن تمرین و دستور عمل کلی درباره چگونگی انجام آن مبحث است. مواد تمرینی کافی برای یک ساعت آمادگی دست‌ها در نظر گرفته شده است؛ هرچند نیازی نیست همه این تمرین‌ها در یک روز با یک نوبت تمرینی با هم انجام شوند. اگر هنرجو با کمبود زمان مواجه بود هر روز تعدادی از آن‌ها را انتخاب کرده و روی همان متمرکز شود بهترین کار این است که هر دسته تمرین پنج دقیقه در روز تمرین شود.

همه تمرین‌های کتاب تمرین‌های آمادگی برای گیتاریست کلاسیک باید با مترونوم اجرا شوند. می‌بایست با سرعت کم آغاز و به تدریج تا جایی که اصطلاحا دست‌ها گرم شوند آن را افزایش داد. در افزایش سرعت دو مولفه آهستگی و پیوستگی بهترین تاثیر را دارند؛ اما گاهی لازم است هنرجو خود را به فراتر از محدوده سرعتی براند که در آن احساس راحتی می‌کند تا متوجه آنچه امکان‌پذیر است بشود. یکی از راه‌های به جلو راندن این است که مترونوم را دو درجه بالا برده و سپس یک درجه پایین آورد، دوباره دو درجه بالا برده و یک درجه پایین و به همین ترتیب، این شیوه که ترکیبی از فشار و آرامش است هنرجو را به جلو می‌برد.

بهترین انتخاب در شروع آمادگی دست‌ها نواختن مجموعه‌ای از آرپژهاست که شامل ضربات آزاد و ضربه تکیه انگشت a است. آرپژهای متشکل از ۶ نت به هنرجو این امکان را می‌دهند که در عین صرفه‌جویی در زمان هر چهار انگشت دست راست خود را با هم به طور تدریجی گرم کند. این اتود از ساخته‌های «مائورو جولیانی» دارای آکوردهای نسبتا ساده‌ای برای دست چپ است، به همین خاطر می‌توان تمرکز را روی آرپژهای ۶ نتی‌ای معطوف کرد که دست راست به صورت p-i-m-a-m-i می‌نوازد.