این اتود‌ها را می‌توان دست‌کم در قیاس با دیگر آثار تکنیکی چرنی یک «دوره‌ی متوسط» توصیف کرد. به طور قطع این‌ها از آثاری که برای هنرجویان جوان‌تر نوشته شده‌اند (مانند پیانیست کوچک، اپوس 823 و راهنمای نخستین در تکنیک پیانو، اپوس 599) دشوارترند. بنابراین، به طریقی این کتاب پیش‌در‌آمدی است برای اتود‌های دشوارتر مانند «اپوس 299» و «هنر چالاکی انگشتان، اپوس 740».
  در این کتاب، چرنی اغلب در چند تمرین مختلف روی یک نوع تکنیک خاص تمرکز کرده است. بسیار مفید خواهد بود اگر یک گروه از تمرین‌های این‌چنین را در کنار هم مورد استفاده قرار دهید و از این طریق یک تکنیک واحد را با رویکرد‌هایی متنوع مطالعه کنید. یک نمونه از این دست، تمرین‌‌های 12 و 26 هستند که نت‌های تکراری را مورد توجه قرار می‌دهند و در این‌جا تمرین دوم، مبحث را اندکی دشوارتر ارائه می‌کند.
  در مقدمه‌ی کتاب، در قسمتی که حاوی توضیحاتی درباره‌ی هر یک از تمرین‌هاست، به تعدادی از اتود‌های مختلف که ممکن است در کنار یکدیگر استفاده شوند، اشاره شده است.
  متیو ادواردز، ویراستار کتاب، علاوه بر اجرای هنرمندانه قطعات که در سی‌دی همراه کتاب ارائه شده، تک‌تک اتود‌ها را از نظر فنی مورد تحلیل قرار داده و نکات ارزشمندی را به هنرجویان گوشزد می‌کند.