در این کتاب قطعاتی برای دو نوازنده با یک پیانو در نظر گرفته شده که در واقع چهار خط مستقل محسوب می گردد و انتظار می­رود هر دو نفر با شناخت کافی از ساختار یا کمپوزیسیون هر قطعه و ترکیب خطوط آن، و با آگاهی از کاراکتر و مقام هر خط، به درستی حرمت نمایان سازی­شان را بجا آورند. بنابراین به چند اصل در همنوازی توجه داده می­شود.

1- در وحله نخست (نوانس) ها یا علائم داینامیکی از قبیل شدت­های اجرایی (p-f) با دقت رعایت گردد تا تزاهم وهم­آزاری رخ ندهد.

2- گاهی یک سوژه­ی اصلی تحت عنوان (تم) یا (موتیف) های مربوطه در یک خط معرفی می­شود و سوژه­ها و ملودی ­های برخواسته از آن غالبا نقش همراهی – تصدیق- تداعی کنندگی دارند و در بسط و گسترش مضامین اثرگذارند.

لذا از نظر اهمیت و ارزش بیانی یکسان نیستند و لازم است به کمک معلمین اهم و فی الاهم گردند و تعین نمایشی یابند.

3- پدال­گیری در اجرای قطعات چهار دستی به عهده­ی نفر سمت چپ (پیانوی دوم) است و چون با یک پیانو صورت می­گیرد، همه­ی اصوات چهار دست در هم ترکیب می­شوند و چنانچه با دقت و به موقع پادال گیری انجام نشود، از کیفیت اجرا کاسته خواهد شد.

4- ورق زدن در بین قطعات قاعدتاً به عهده­ی نفر دوم است. اما بنا به شرایطی که چهار دست دارند، نوازندگان می توانند طبق قرار و با ثبت  نشانه­یی در جای مناسب، آن را خود تعیین و عمل نمایند.

5- قطعات این کتاب در محدوده­ای از صداهای پیانو نگاشته شده اند و معادل این حدود را می­توان در گروه­های سازی گوناگون هم شاهد بود، پس قابل اجرا با سایر سازها نیز هستند.